Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Η 14η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί από το ελληνικό κράτος με τον νόμο 2645/1998 (ΦΕΚ 234/Α/13-10-1998) ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος

Στην εισηγητική έκθεση ανέφεραν, μεταξύ άλλων, ότι: «οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού[…]»

Η πρώτη φάση της Ελληνικής Γενοκτονίας ξεκίνησε το 1914 στην Ανατολική Θράκη όπου ολόκληρες ελληνικές κοινότητες εκδιώχθηκαν βίαια από τη χώρα ή απελάθηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.

Μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχαν ηλικία μεταξύ 21-45 ετών στρατολογήθηκαν βίαια σε τάγματα εργασίας και η πλειονότητά τους χάθηκε κάτω από φρικτές συνθήκες. Στη συνέχεια απελάθηκαν πολλές ελληνικές κοινότητες υπό το πρόσχημα στρατιωτικών αναγκών. Στο εσωτερικό οι απελαθέντες τοποθετήθηκαν σε μουσουλμανικά χωριά, όπου συχνά αναγκάστηκαν να επιλέξουν μεταξύ Ισλάμ ή θανάτου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, 774.235 Έλληνες το 1918 είχαν απελαθεί από τα σπίτια τους και πολλοί από αυτούς είχαν ήδη μεταφερθεί στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Η περίοδος 1919-1922, η δεύτερη φάση της Ελληνικής Γενοκτονίας, αποτέλεσε συνέχεια της πολιτικής για την εξόντωση των Ελλήνων και ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση της Σμύρνης και με μια μεγάλης κλίμακας σφαγή του ελληνικού πληθυσμού της πόλης.

Τα θύματα της Ελληνικής Γενοκτονίας την περίοδο 1914-1923, συνολικά, υπολογίζονται από τις μέχρι τώρα έρευνες ότι ανέρχονται σε 1.000.000 – 1.500.000 εκατομμύριο ψυχές.

Για την "Πόλη που θέλω"

Ο Επικεφαλής

Γαβριήλ Αραμπατζής